In het perk voor het stationsgebouw van Lunteren staat het kunstwerk De bron van Floor van Dusseldorp. Het bestaat uit vier langgerekte, golvende objecten die zijn voorzien van een gedicht van Paul van Ostaijen: “Klein de druppel / verborgen in lagen van tijd / opwellend het water / onmisbaar voor de mensheid.” In het verleden liep op deze plek een beek. Dit beeld uit 2015 herinnert hieraan. De golven staan voor de bron van de beek. Het roestvast staal waarvan het kunstwerk is gemaakt, glinstert als water.
Vanaf het werk loopt een route van 250 meter naar de Dorpsstraat in het centrum. Het plaveisel is gemarkeerd met een verzameling roestvast stalen plaatjes. De plaatjes verbeelden de loop van de voormalige beek. Aan het eind van de lijn staat sinds 2006 een ander kunstwerk van Van Dusseldorp: De meander. Dit werk is een slingerend lint van granito in het plaveisel. Op het lint zijn met roestvast stalen letters de volgende dichtregels aangebracht: “Smal de geul / water van veluw’ tot vallei / herinnering stroomt / in zilver en blauw voorbij”. De tekst is voorzien van kleine golfjes van roestvast staal. Het geheel is ruim 20 meter lang.
De bron, De meander en het lint van de waterlijn zijn geplaatst in het kader van het gemeentelijk beeldplan voor Lunteren Centrum uit 1999.
Floor van Dusseldorp
Floor B.M. van Dusseldorp (1940) is beeldend vormgever en stedelijk interieurontwerper. In 1980 richtte hij de vakgroep Stedelijk Interieur op aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Hij maakte diverse kunstwerken voor de openbare ruimte. Voor cultureel centrum Uilenstede van de Vrije Universiteit in Amsterdam maakte hij in 1990 een zeven meter hoge stalen beeld. In Zaandam maakte Van Dusseldorp samen met Coen Wilderom (1944-1999) een vijf meter hoog beeld getiteld Rood + blauw + geel (1981).