Prettig Wachten
De meeste stations van het programma Prettig Wachten zijn gereed. Dat is een mooi moment om de resultaten eens op een rij te zetten. Daarom schreef Caroline Kruit in opdracht van Bureau Spoorbouwmeester het essay Prettig Wachten: een aangename overstap. Het vertelt over het station als plaats van beleving, verblijf en ontmoeting en geeft inzicht in de inspirerende veranderingen die ruim twintig kleine en middelgrote stations hebben ondergaan.
Het programma Prettig Wachten is in 2007 geïnitieerd vanuit het ministerieel Actieplan Groei op het Spoor en nadert anno 2015 onder regie van ProRail zijn voltooiing. Met veel energie en creativiteit hebben ProRail, NS, Bureau Spoorbouwmeester en de betrokken ontwerpers, architecten, ingenieursbureaus en kunstenaars de afgelopen jaren gewerkt aan de opgave. Onderzoek van de betrokken architecten toonde daarbij aan dat een prettig verblijf op het station vaak veel verder gaat dan alleen een zitplek met wat beschutting. Het gaat ook om rust en overzicht, om kleur en beleving en de betekenis van de plek. Dit heeft op nagenoeg ieder station binnen het programma geleid tot bijzondere oplossingen.
Comfortabel wachten
Zouden de wachtende reizigers op het perron van Almelo zich eerder bewust zijn geweest van de rijke geschiedenis en prachtige detaillering van het station? De verwarmde wachtruimte die nu weer geopend en gerenoveerd is, neemt ze mee naar het begin van het spoorwegnetwerk, een eeuw geleden: een grote foto van het allereerste treinstation in Almelo is beeldbepalend. De inrichting is echter hedendaags: met grote loungebanken in heldere kleuren. Prachtige zitmeubelen zijn er ook in Gorinchem, waar nu een comfortabele wachtruimte is gemaakt onder het toeziend oog van de uitbater van het stationsrestaurant. Het semi-permanente - van zeecontainers samengestelde - station in Barneveld Noord laat zien dat ook tijdelijke oplossingen voor wachtcomfort heel aantrekkelijk kunnen zijn.
Positieve beleving
Het programma Prettig Wachten is opgezet als een pilotproject, nadat uit onderzoek bleek dat het wachten voor veel gebruikers in het openbaar vervoer wordt gezien als ‘noodzakelijk kwaad’. De boodschap aan de ontwerpers was om die gedachtegang om te draaien naar een positieve beleving. Om ook lokale invloeden bij de plannen te betrekken is gekozen voor een grote spreiding (zowel topografisch als typologisch) van stations in Nederland. In het essay beschrijft Caroline Kruit - op basis van interviews met alle betrokkenen - niet alleen de gerealiseerde projecten, maar vooral ook alle ideeën en plannen die zijn voortgekomen uit het programma. Die geven ongetwijfeld ook voor andere stationslocaties in Nederland stof tot nadenken.
Het essay is vanaf nu te lezen, te downloaden en ook in print te bestellen (via Peecho) via de linkjes in de rechter kolom van deze pagina.